Përsiatje rreth veprës së artistit pamor
Gjergj Pali.
|
Shëtitja në parkun natyror të ngrehur prej ëndrrave dhe përjetimeve të piktorit Gjergj Pali në Galerinë Kombtare të Arteve; të bën të ndalesh para Mbretëreshës së Pilivesave. Feminiliteti i krijesës artistike, më fton ta rishoh në realen brenda vetes Mbretëreshën me tiparet e Gruas totemike.Thuhet se alfabeti është shkruar prej Krijuesit në krahët e fluturave, por flatrat e pilivesave bartin meloditë e dashurive të prekura.
Po ndjek udhëtimin fantastik në shtegun përtej pyllit të ëndërrt thurur ngjyra-tingujsh. Ndalem te një shtëpi sa e gurtë po kaq e avullt në formë zemre nga shoh tek përkundet stërgjyshja ose nanëdaja mollza qeshur e malsive të buta të Razmës, jetësuar nga bjeshkët e Shkrelit, përmbi rrafshinën pjellore të luginës së Cemit.
Kolazhi nderet në profil si i fshehur nga sytë e parë të vizitorëve dhe këtu preket dromca e shpirtit (Muzikë e rëndë, 122*80, 2013, vaj në telajo, kolazh) që dlirsohet si një luleje livadhi mu poshtë këmbëve të drurëve të harlisur dhe pak kush prej kalimtarve ul kokën për t’a shijuar.
Për të kuptuar këtë hartë udhëtimi, e për të parë nga lart më mirë , më duhet të ngjis një kodër si mal të akullt në fjetje. Vepra që ripërtërihet hera herës si motiv e emërtuar “Në krahët e Dashurisë “ (132*107, vaj, 2013).
Brenda saj nën flatrat e shpendit të zjarrtë tingullor me kapele si helikopter, tek dy të dashuruarit preka energjinë e plotësimit poetik mes Unit dhe Ti-së të njësuar në ajri.
Çasti përjetsohet me aromën e trandafilit të bardhë luleboras. |
Para se të mbërrij der tek motivi sipëror, zbritja mu hijeshua dhe mendja u përndez nga ky shpirt i qeshur i njeriut-artist.
Tek motivi i rimarrun i peshkut çiklist, piktura “Ëndrra e Peshkut” (50*61 vaj në telajo), dhe tek “Ëndrra e Artë e Peshkut” (61*76 , vaj në telajo) , dëgjoj simfoninë e bejteve komike, vargje të muzikuara shkruar mbi telajo si mbi luspat e peshkut.
Ndiej se u lehtsova nga peshat e frikës duke ndjekur këtë mendim të lumtur, ashtu si dikur shkodranët largoheshin nga makthet e diktatit.
Hyra në pyll duke kënduar si fjalkalim i kodit të etërve shqiptar dhe mu bë se ndigjova dhe zërin e drurit që këndon gazin e jetës tek “Pema Fushëkuqe” e autorit. |
Drita e diellit mesdhetar piklohet e ngrohtë, e ëmbël e ledhatuese në pikturën e Gjergj Palit herë fillarta e herë fillergjendta si filigramet e duarve artizane.
Harmonia ndërmjet njollave si ndjesi përftohet natyrshëm brenda kuadratit të Palit ndërmjet raportit mes të ftohtave dhe të ngrohtave, të errtave dhe çeltinave duke pohuar ekuilibrin në pikturën-ëndërr si mjeshtri e tij.
Tej vlersimeve kritike apriori të ekspozitës nga ndonjë vizitor profesionist se vepra ngjan e lehtë dhe ilustruese; mendoj se në këtë Papeshje, Gjergji më befason me risi në formën e çlirët dhe lëvizjen që krijon përmes ritmeve në kompozim.
Kjo vijimësi ndaj parabolës se nuk del një jetë për të pikturuar si fëmijë; dëshmon se kopshtin e fëminisë Pali e ruan të paprekur ndaj dhe nuk ka harruar nga loja e kohës me kenë artist.
Thirrja nga lisit atëror i gjakut ose geni i vendlindjes (genis patria) manifestohet simfo xhazi prej muzikave ninullore deri tek britma e njeriut polifonist. Kështu duke kërcyer brenda vetes me frymën e gëzueshme, ngazëllimin e sjellur nga festa muzikore mes pikturave të Gjergjit, ndjeva të prekur ëndrrën për t‘u vetë realizuar si artist i disa breznive krijuesish.
Përmbushja e kësaj amanetsie familjare është një tjetër gjëndje qetësie të mirë që mblodha si polen drite në këtë itinerar të fisëm. Tek lirishta përmes fantazive të sinqerta, ndiej Tingullin në Vetvete, të endur bukurisht prej udhëtarit romantik Gjergj Pali.
Postuar nga Revista JAVA , Nëntor 2013 http://www.peshkupauje.com/2013/11/album/simfo-xhazi-shkodran-ne-ngjyra |
Nessun commento:
Posta un commento